U hramu Svetog Đorđa na Oplencu, polaganjem venaca i cveća na grob kralja Petra I Karađorđevića obeležena je godišnjica smrti kralja Ujedinitelja, Oslobodioca ili Narodnoga kralja, kako su ga voleli zvati.
Pre polaganja venaca održana je liturgija sa parastosom koju je služio Šumadijski episkop Jovan, uz sasluženje sveštenstva Oplenačkog namesništva. Venac je ispred Vlade Republike Srbije položio Nikola Selaković, ministar za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja. Ispred Opštine Topola venac na sarkofag kralja Petra I su položili predsednik opštine Vladimir Radojković, zamenik predsednika Mirko Radovanović i zamenik predsednika Skupštine opštine Božidar Pavlović. Vence su položili i predstavnici Vojske Srbije kao i drugih institucija, organizacija i boračkih udruženja građana.
Petar Prvi Karađorđević, Karađorđev unuk i treći sin Perside i Kneza Aleksaandra Karađorđevića, rođen je 11. jula 1844. godine.
Početkom 1868, sa svega 24 godine, u Beču je štampao svoj prevod knjige engleskog političara i filozofa Džona Stjuarta Mila “O slobodi”, sa svojim predgovorom, koji će kasnije postati njegov politički program.
Oženio se 1883. godine crnogorskom princezom Zorkom, ćerkom kneza Nikole. Sa njom je imao petoro dece, uključujići i naslednika Aleksandra. Nakon smrti oca 1885, Petar je postao glava dinastije Karađorđević. Posle Majskog prevrata i ubistva kralja Aleksandra Obrenovića 1903, izabran je za kralja Srbije. Kao kralj zalagao se za ustavno uređenje zemlje i bio je poznat po svojoj liberalnoj politici.
Prvi balkanski rat protiv Turske 1912. i Drugi – protiv Bugarske 1913. okončani su trijumfom srpske vojske pod vrhovnom komandom kralja Petra Prvog i oslobađanjem Raške oblasti, Kosova, Metohije, Makedonije i njihovim pripajanjem Srbiji.
Zbog starosti 24. juna 1914. preneo je kraljevska ovlašćenja na svog sina, prestolonaslednika Aleksandra.
Posle veličanstvenih pobeda na Ceru i Kolubari 1914. i nakon ulaska Nemačke i Bugarske u rat 1915, srpska vojska bila je prinuđena na povlačenje i napuštanje zemlje. Kralj Petar je bio zajedno sa svojim narodom i tom prilikom. Albanska golgota ostavila je velikog traga na zdravlje ostarelog kralja. On je ipak doživeo da dočeka konačnu pobedu i oslobođenje Srbije.
Pošto je bio kralj Srbije tokom perioda velikih srpskih vojnih uspeha, u srpskom narodu ostao je zapamćen kao kralj Petar Oslobodilac, Ujedinitelj ili Narodni kralj.
Stvaranjem Kraljevstva Srba, Hrvata i Slovenaca 1. decembra 1918. postao je kralj Srba, Hrvata i Slovenaca, što je ostao do svoje smrti 16. avgusta 1921. godine.